جایگاه عرف در شناخت مفهوم معروف و منکر و اجرای آن

یکی از عواملی که سبب می¬شود امر به معروف و نهی از منکر به خوبی اجرا نشود عدم توجه به عرف¬ها و درک نادرست از معروف¬ها و منکرها در هر جامعه می¬باشد. برای شناخت مفهوم معروف و منکر و شیوه¬های درست از نادرست، نیازمند معیاری برای درستی و نادرستی آن هستیم. از آن¬جایی که مسائل و موضوعات عرفی، یکی از مواردی است که به اقتضای زمان و مکان و آداب و رسوم اجتماعی تغییر و تحول پیدا می¬کند، پس برای اجرای معروف و منکر در هر جامعه¬ای، شناخت و درک عرف آن جامعه ضروری می¬باشد؛ تا بدین وسیله تعریف مناسبی از مفهوم و مصداق معروف و منکر به دست آید. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر عرفیات جامعه در مفاهیم معروف و منکر و همچنین بیان علت تفاوت معروف و منکر در جامعه¬ای به نسبت جامعه¬ی دیگر می¬باشد. اهمیت این بحث در شناخت بهتر مفاهیم معروف و منکر و به کارگیری روش مناسب در اجرای آن¬ها می¬باشد. این تحقیق، به طریق کتابخانه¬ای و روش تجزیه تحلیل داده¬ها به صورت نقد و تحلیل محتوایی صورت گرفته است، و در آن سعی شده است تا به عرف به عنوان یک عامل تاثیرگذار در شناخت مفهوم معروف و منکر توجه شود. نتایج تحقیق گویای آن است که عرف در بیان حکم معروف و منکر نقشی ندارد و فقط نوع و شرایط و چگونگی آن است که ممکن است تابعی از متغیر عرف باشد. قرآن کریم و دین مبین اسلام عرف اجتماعی را در جوامع تا حدی که با مبانی و روش¬های دینی متعارض نباشد می¬پذیرد و بسیاری از مفاهیم معروف¬ و منکر عرفی از دین اسلام نشأت گرفته¬اند، که البته در تطبیق مفاهیم معروف و منکر بر مصادیقشان به عرف رجوع خواهد شد.